De eerste woorden die de mediatrainer aan de politicus (e.a.) leert.
“Bruins geschrokken van de persoonlijke verhalen over dure zorg” (20-8-2019)
“Blokhuis is geschrokken van de incidenten rondom lachgasgebruik” (30-4-2019)
“Dossiers Jeugdzorg Utrecht niet beveiligd” de tweede kamer is geschokt. (25-2-2019)
“Partijen geschokt over jeugdzorg” (12-6-2019)
Vandaag was staatssecretaris Paul Blokhuis aan de beurt. Op 15-3-20-19 vertelde hij in de media “Geen enkele jongere hoort op straat te leven” nu (5 maanden later!) zegt hij: “Ik ben me rot geschrokken van deze cijfers over toename aantal daklozen”.
Wat doen wij als burgers/professionals fout dat wij er niet in slagen om de politici, zorgverzekeraars, zorginstellingen en gemeenten te laten zien wat er fout gaat! Wij bereiken ze niet! Wát kunnen WIJ doen om de verbinding met de politiek en het bestuur te herstellen, om gehoord te worden?
Al in oktober 2018 schreef ik dat de verandering van onderop moet komen en daar sta ik nog steeds vierkant achter. Dit kwam even later terug in het boek “Groter denken, kleiner doen” van TjeenkWillink. Wij als burgers/professionals moeten onze stem laten horen. Die stem zal misschien 1000-en keren niet gehoord worden, maar dat is geen reden om het niet te doen!
