‘In 2022 opnieuw meer werknemers in zorg en welzijn’ is de kop van het bericht vanuit CBS. Hetzelfde bericht wordt door Skipr gepresenteerd met de kop ‘Uitstroom zorgmedewerkers naar nieuw record’.
Beide organisaties hebben op papier absoluut het gelijk aan hun kant, het netto resultaat bedraagt nog afgerond 20.000 (instroom 175.000 – uitstroom 155.000) medewerkers. De uitstroom is de laatste 2 jaar (post-corona) met 32,7% gegroeid.
Het gaat echter niet alleen om meetbare cijfers. Zorg wordt juist getypeerd door niet meetbare begrippen als menselijkheid, vertrouwen, compassie en relatie. Daarom een aantal aanvullende gedachten en vragen.
Allereerst twee vragen:
- Betreft het hier alleen werknemers IN de zorg of ook werknemers AAN de zorg?
- Zegt het aantal medewerkers wel iets over het aantal fte’s?
Wat valt verder op?
Er wordt niet gesproken over:
- 20% (!) uitval tijdens de opleidingen in zorg en welzijn (CBS)
- 40% (!) uitstroom verpleegkundigen in de eerste 2 jaar na diplomering (Nursing)
- Het ziekteverzuim binnen de zorgsector: 8.36% (PGGM)
- De redenen voor de uitstroom (ruim bekend!).
- De talloze rapporten/programma’s ‘werken IN de zorg’, ‘zeggenschap’ en ‘ontregel de zorg’ (zie foto). Geschreven en uitgevoerd door mensen die werken AAN de zorg om deze al jaren bekende trend binnen IN de zorg werkenden te doorbreken met de daarbij behorende kosten.
- De desastreuze resultaten van bovenstaande rapporten en programma’s.
- De 40% administratie tijd van de zorgprofessionals (bron: VWS), waardoor zijn slechts voor 60% bezig zijn met werkelijke zorgtijd. Al eerder berekende ik op LinkedIn dat het terugbrengen van de administratietijd van 40% naar 20% vele miljoenen uren aan extra tijd voor daadwerkelijke zorg zullen opleveren. Waarom wordt daar niet voor gekozen?
- Het maar niet goed van de grond komen van ‘goed werkgeverschap’ in brede zin.
- De situatie waarbij er wel voldoende zorgprofessionals in de zorg beschikbaar zijn. Belangrijk om te vermelden is dat werkgevers in dat geval meteen tegen de door de zorgverzekeraar opgelegde omzetplafonds aanlopen. Wordt de schaarste van zorgprofessionals mogelijk gecreëerd en/of komt deze wel goed uit voor de werkers AAN de zorg?
Hoe dan ook:
Alle werk, tijd en inzet van de medewerkers AAN de zorg ten spijt, er veranderde weinig tot niks. Het probleem kan immers niet worden opgelost door degene die zelf onderdeel zijn van het probleem: het grote en groeiende aantal AAN de zorg werkenden. Niet verrassend, snijden in eigen vlees doet pijn, wel frustrerend.
VWS doe es wat
